Wynalazkiem jest nowy produkt lub proces prowadzący do rozwiązania problemu technicznego. Prawo własności przemysłowej nie definiuje pojęcia wynalazek, a jedynie podaje zestaw cech którymi powinien się charakteryzować, aby można było uzyskać na niego patent. Rozwiązanie, aby mogło być uznane za wynalazek, musi być nowe, posiadać poziom wynalazczy i nadawać się do przemysłowego stosowania. Aby wynalazek był nowy informacja o jego kluczowych założeniach nie może być ujawniona do publicznej wiadomości w jakiejkolwiek formie. Podejmowanie takich działań jak publikacja w czasopiśmie naukowym, prezentacja na konferencji, zaprezentowanie w katalogu firmowym powoduje, że rozwiązanie traci nowość i jego opatentowanie staje się niemożliwe. Warunek posiadania poziomu wynalazczego został wprowadzony aby zagwarantować udzielanie ochrony wyłącznie na wartościowe rozwiązania, które nie polegają na wprowadzeniu prostych zmian do już istniejących wynalazków – są nieoczywiste. Możliwość przemysłowego stosowania oznacza że postępowanie zgodnie z wynalazkiem daje pewność że uzyskamy określony efekt.

                Rodzaje wynalazków:

-        produkty – substancje, mieszaniny, fragmenty organizmów żywych, dla których uzyskanie patentów jest możliwe. Produkty przedstawia się podając ich wartości graniczne, jeśli są nimi związki chemiczne należy przedstawić wzór strukturalny, natomiast w przypadku fragmentów organizmów żywych konieczne jest wskazanie sekwencji nukleotydów lub aminokwasów bądź też powołanie się na zdeponowane mikroorganizmy;

-        urządzenia – narzędzia, maszyny. Przedstawiamy je wskazując ich cechy konstrukcyjne;

-        sposoby. Przy ich przedstawianiu konieczne jest wykazanie czynności, operacji, procesów z przedstawieniem ich kolejności i warunków w których się odbywają;

-        nowe zastosowanie znanych produktów – np. związek chemiczny, który miał do tej pory jedno zastosowanie, wykazał zupełnie inne właściwości a tym samym może być zastosowany w zupełnie innym celu.